Thursday, July 26, 2007

Naar Bremen/ Off to Bremen

Afgelopen week moest ik naar Bremen. Ik ben er met de auto heen gegaan omdat ik anders behoorlijk om moest vliegen via Rome of Skavsta om er te komen en dat terwijl het hemelsbreed slechts 3 uur rijden is. De eerste dag vloog ik met Christian P. Een instructeur die zijn lat erg hoog heeft liggen begreep ik van iemand anders. Het ging alles behalve lekker ik zag er voor die tijd al tegen op om naar Bremen te gaan en nu moest hij mij ook nog eens helpen tijdens de landingen. Drie van de vier sectoren moest ik vliegen en op een sector moest ik zelfs in de go around. Dat deed hem besluiten om de dag erna weer met een safety pilot te vliegen. Hij bedoelt het waarschijnlijk erg goed maar dat deed natuurlijk een extra aanval op mijn onzekerheid. Betekende dat niet dat hij dacht dat ik het vliegtuig niet veilig kon landen? Volgens hem niet maar hij dacht dat het goed was voor mij om me zekerder te voelen terwijl het voor mij juist een averechts effect had. De dag erna vloog er voor het eerst een nederlandse co-piloot mee. Christian had mij uitgelegd dat hij hem had gekozen omdat hij dacht dat Tiemen mij misschien in mijn eigen taal op mijn gemak kon stellen. Het was een gezellige vlucht maar ik zag er torenhoog tegen op van te voren. Ik kreeg het gevoel dat ik niets meer goed kon doen omdat hij zelfs commentaar had op mijn RT. Ook mijn moment van rusten en wanneer ik mijn riem om mocht doen en af moest doen werd bepaald. Alles vanuit een oogpunt om mij op mijn gemak the stellen maar het tegenover gestelde was wat ik voelde. Ik weet dat ik er vanaf moet en ik vecht er ook tegen maar is soms best lastig. We vlogen naar Tampere en Stansted vanuit Bremen. De eerste dag dus alleen met Christian en de dag erna met Tiemen erbij. Omdat we de tweede dag erg veel tijd over hadden op Bremen had ik even tijd om met Tiemen te praten die mij ook vertelde dat Christian wel iemand was die zijn lat hoog had liggen en niet zo erg snel zal zeggen dat iets goed gaat maar ja het is wel een erg goede trainer. Toen ik op Bremen het even aanhaalde zei Christian tegen mij: ”Wie zegt er dat het helemaal niet goed gaat?” Ik denk dat ik dat even nodig had en merkte dat hij ook mij wat meer mijn gang liet gaan en mij echt om mijn gemak probeerde te stellen. Mijn laatste landing terug op Bremen ging dan ook erg relaxed en Christian zei dat als ik zo landde dat een safety pilot niet nodig was maar dat hij dacht dat ik toch nog maar een dag met extra piloot moest vliegen en dat de Captain aan boord dan maar moest beslissen. De laatste dag van de week vloog ik met Ludo S. vanaf het begin had hij een groot vraagteken dat ik nog een safety pilot had en wilde hem ook weer releasen. Voor het eerst heb ik een FMC failure meegemaakt. Dat hield in dat de computer aan boord het niet meer deed en daarbij ook de automatische navigatie weg was. Daarom moesten we alles doen met de bakens aan boord en kregen we ook hulp van de toren met vectoren. Mijn landing op Tampere ging dus niet door en daarbij kwam dat de wolkenbasis wel erg laag lag. De eerste landing terug op Bremen was wat aan de harde kant en op Londen naast de Centerline en de laatste moest hij overnemen zei hij omdat ik te laag kwam. Ik baal er goed van maar er werd ook wel verteld dat het weer zodanig slecht was dat iedereen in mijn stadium hier moeite mee had gehad. Aan het einde van de vlucht vertelde hij me dat hij met niet safety pilot zou releasen zonder overleg met de vorige Captain. Wel raar dat dit zomaar allemaal kan maar ik zal het moeten aanzien.

This week I went to Bremen instead. I went by car otherwise I had to fly all the way via Rome or Skavsta to get to Bremen whilst it is only 3 hours drive. The first day I flew with Christian P. An instructor with very high expectations so I understood from a third. It went very bad from the beginning. I already looked up to go to Bremen and now the worst happened cause he needed to help me on the landings. Three out of four sectors I flew and I even had to make a first go-around. It made him decide to get a safety pilot back on just to give me some more time to relax. It was meant for my own good but it had the opposite effect. Did it not mean he did not find me capable of landing the plane safe? He said it was not the reason but that was the effect on me I noticed. The day after I flew with a Dutch co-pilot for the very first time. Christian told me he choose Tiemen cause he hoped he could calm me down in my own language where needed. The flight was nice even though I really looked very much up to it for going. I felt like I could not go any thing right anymore. He even had comment on my RT. Even my time of seatbelt release or when to put it on was like a command from him. He all meant it to make me at ease but the opposite was true. I know I have to get rid of this feeling and I am fighting against it but it is hard. We flew from Bremen to Tampere and Stansted. First day alone with Christian and the second day with Tiemen as well. When we arrived early at Bremen in between I had some time to talk with Tiemen and he told me Christian was someone with high demands and would not tell you so easily if something goes well. Though he is a very good trainer. When I told Christian how I felt he said to me: “Who is telling you nothing is going well?” I think I needed this to discuss with him and I noticed both of us where more relaxed. My flying went better and the last landing at Bremen was very good and he told me if I always land like that there was no safety pilot needed. Though he called crew control it might be better for me to put on a safety pilot for the next flight and then it was up to that captain to decide what to do. Last day of the week I flew with Ludo S. He had a huge question mark concerning me flying with a safety pilot and told me he would release him again. For the first time in my life I had a FMC failure. Which means the board computer is not working anymore and automatic navigation was out of the question so we had to do it with beacons manually and got some help of the tower with radar vectors. My planned landing at Tampere was canceled and besides the cloud base was incredible low. First landing at Bremen was a bit firm and the second one at London was good but off centerline. The last one he had to take over unfortunately because I came out too low he explained. I really was upset with myself but the Captain explained me anyone in my stadium would have had problems today since the weather was really gusty. At the end of the flight he told me he would not release me of the safety pilot without at least discussing it with the Captain whom decided to give me back the safety pilot in the first place. Rather strange these things can happen so easily but all I can do is go with the flow.