Uitwijken / Diverting

De laatste dag met John T. was de langste dag en tevens een erg spannende dag. We zouden van Prestwick naar Bournemouth en terug vliegen en dan naar Ciampino en terug. Dit is op het rooster al een erg lange dag maar het wordt natuurlijk een stuk langer als je moet uitwijken. Ik was druk bezig met navigeren en had Frankfurt al omcirkeld as een uitwijkhaven toen we vanuit de cabine hoorde dat er een passagier onwel was en zuurstof kreeg. De dokter aan boord zei dat we beter zo spoedig mogelijk konden landen. John T. vroeg of ik me nog steeds in orde voelde om door te gaan met vliegen en we waren Frankfurt net gepasseerd met 80 NM en zouden daar met 25 minuten aan de grond kunnen staan. Terwijl John de bijpassende papieren zocht was ik aan het vliegen. We hadden het over de radio gemeld en kregen radar vectoren richting Frankfurt. Mijn landing op Frankfurt was super goed. En toen we aankwamen was alles zo goed geregeld dat de papieren helemaal in ore waren dus we hoefden alleen bij te tanken en te wachten op een vluchtplan. Eén van de mannen van de ambulance kwam nog in de cockpit om te vertellen dat de man in orde was en volgens zijn woorden op een dieet was van 12 uur niet eten en drinken. Hij liet me weten dat de man graag weer met ons verder wilde reizen maar wij hebben dat natuurlijk niet toegelaten. We hebben onze reis voortgezet naar Ciampino vanuit Frankfurt en toen weer terug naar Prestwick. De landing op Ciampino ging ook goed en de laatste landing op Prestwick was gezien de weersomstandigheden volgens John T. de beste tot nu toe. Wow was een lange en vermoeiende dag.

Last day with John T. was the longest day and most of all the most exciting day. We where suppose to fly from Prestwick to Bournemouth and back and then to Ciampino and back. Scheduled hours this was already a long day but it becomes even longer if you have to divert. I was very busy navigating and anticipating in where we could divert to and had Frankfurt circumnavigated already as an option when we got the message from the cabin that one of the passengers was feeling unwell and was receiving oxygen. The doctor on board advised us to land as soon as possible. John T. asked me if I felt comfortable flying still, we just passed Frankfurt with 80 NM and we where able to land in 25 minutes. Whilst John was getting the right papers I was flying. We already reported our pan pan situation on the radio and where receiving radar vectors to Frankfurt. My landing at Frankfurt was very good. When we arrived everything was so well arranged we only needed to refuel and wait for the new flightplan. One of the people from the ambulance came up in the cockpit to tell the man was all ok and he seemed to be on a diet of 12 hours no eating or drinking. He informed me the passenger wanted to come back on board to continue his journey but of course we denied him. We continued our trip to Ciampino from Frankfurt and then back to Prestwick. The landing at Ciampino was allright and the last landing at Prestwick was considering the weather circumstances the best one so far according to John T. Wow it was a long and exhausting day.