5 in 1

Wow ik wist niet dat een week zo snel voorbij kon vliegen.
Inmiddels heb ik al weer vier vluchten en een standby achter de rug.
De eerste dag vloog ik met Russ B. die zag het wel zitten van te voren. We moesten van East Midlands naar Ciampino op en neer en daarna van East Midlands naar Dublin op en neer. Hij dacht dat als hij nou alle vier sectoren zou gaan slapen dan zou ik ze wel kunnen vliegen. De bekende “wake me up at the outer marker” syndroom (Dat houdt in maak me maar wakker ±4NM voor touchdown hehehe). Uiteindelijk heb in de eerste en de laatste sector gevlogen. De laatste landing was perfect de eerste was ik niet zo happy over. We hebben een hoop gekletst en gelachen aan boord. Gaat altijd weer snel zo’n vlucht. De dag erna vloog ik met Paul W. Dat was een spannende vlucht. We moesten naar Lodz vliegen en het weer leek erg slecht te zijn van te voren. We hadden dus al besloten dat we een monitored approach zouden gaan doen, dat houdt in dat de First Officer moet vliegen en de Captain moet landen (jammer voor mij). De eerste keer konden we niet landen omdat we de baan niet op tijd zagen dus ik moest een go-around maken. Was best wel trots op mijzelf aangezien die goed ging en ik ondanks dat ik van Paul de automatische piloot wel eerder aan mocht zetten ik het netjes volhield volgens de regels. De tweede keer was het weer op het randje maar zijn we wel geland. De passagiers waren helemaal blij en gaven een hard applaus en de afhandelaar was ons ook ontzettend dankbaar voor de landing. Dat was wel grappig. De vlucht terug vloog Paul en omdat ik de eerste niet kon landen bood hij me aan de laatste twee te doen dus dat was super. Ik heb de laatste twee landingen gemaakt waarbij de landing op East Midlands het beste was maar ik kan veel beter.
Een dag om uit te rusten tussendoor want op de standby was ik niet opgeroepen.
De laatste twee dagen had ik weer CIA en DUB. De op één na laatste dag vloog ik met David H. Een erg aardige Captain. Ook hij liet me drie sectoren vliegen. De eerste landing wel ok maar niet super. De tweede die ik deed wel goed maar er gebeurde toch wat geks op het einde. We konden het allebei niet verklaren. De aftelling van 50 – 10 was goed en de speed was goed. Alleen op 10ft leek het wel alsof we de wind van achteren kregen want hij zakte door.De laatste landing was gelukkig wel perfect. Ik kan het dus wel hoor lol. De laatste dag vloog ik met Neil G. Had hem wel vaker gezien in de crewroom maar nog nooit mee gevlogen. Wel een motorrijder dus dat was wel leuk. Hij had ook in zijn gedachten dat ik al de sectoren zou vliegen. Want hij liet me vliegen naar CIA en terug en wilde me daarna weer naar DUB laten vliegen maar ik heb daar voor bedankt want had even een pauze nodig. De laatste sector terug heb ik wel gevlogen. De landingen gingen goed gelukkig.
Al deze dagen had ik gevraagd of ik een stuk op de hand kon vliegen na take off dus dat heb ik gedaan. En dat helpt echt :D!.
Op naar de volgende vlucht!

Wow I did not know time could fly by SO fast. Mean whilst I already did four flights and one standby again. The first day I flew with Russ B. he totally saw his relaxing day ahead of him hehe. We had to fly from East Midlands to Ciampino and back and thereafter from East Midlands to Dublin and back. He thought if he would go to sleep during those sectors I could fly all four sectors. The well known “wake me up at the outer marker” syndrome hehehehe (That means to wake him up ±4NM before touchdown). Eventually I did 2 and he did 2 sectors. My last landing was perfect but my first one was not so good. We chatted and laughed a lot on board. Time always flies by with a flight like that. The day after I flew with Paul W. That was an exciting flight since we had to fly to Lodz and the weather in Lodz was bad. We decided to do a monitored approach which means that the First Officer would fly and the Captain will land (which was a pitty for me). The first time we where not able to land cause we did not see the runway so we had to perform a go around. I can tell you I was a bit proud of myself because it went very well and I did not enhance the autopilot even though the Captain allowed me to at a lower altitude then planned. The second time it was on the edge again but we managed to land and the passengers where so happy that they gave a very loud applause and the dispatcher thanked us a million times for landing. That was rather funny. On our way to East Midlands Paul was flying but because I could not make the first landing he offered me to do the last two sectors to be able to land two times at least. The landing at East Midlands was the best but I know I can do better. I had a day of rest in between cause I was not called for my standby. The last two days I had CIA and DUB as well. The fore last flight I flew with David H. a very nice Captain as well. Even he let me fly three sectors. My first landing was ok but not too well and my second landing was strange cause all seemed to go well but at the end it dropped.
We both could not think of anything cause the speed was good the power was good and I kept the nose when closing the thrust levers. The countdown was also good but then at 10ft it dropped. As if we suddenly had some tailwind extra. Luckily the last landing was perfect so I know I can do it hehe. My last day I flew with Neil G. I have seen him around in the crewroom but never flew with him before. He also rides motorbikes so that was nice. He asked me to fly the first sector and then he asked me to fly back from Ciampino as well and had in his mind I would fly all four sectors but I needed a rest so I only did the last one after that. The landings went well. On all these days I asked the Captain if it was ok if I flew manually till a higher altitude after take off it was no problem so I did. That really works :D!
Let’s go for the next flight!